பார்த்தால் பிரா மற்றும் பாண்டீஸ் வாவ் இதுதான் நான் தேடியது..ரோஸ் , ரெட், 2 கருப்பு, 2 வெள்ளை, 2 சந்தன கலர், ஆக 8 பிரா + பாண்டீஸ்..அந்த கருப்பு பறவை எடுத்து பிரித்து முத்தமிட்டேன். அந்த புது துணி மனத்தை விட என் அத்தை போட்டு க்ழுட்டிய பிரா வாக இருந்தாள் நன்றாக இருந்து இருக்கும். ஓகே அந்த வாய்ப்பு வராமஅல்லா போய் விடும் பார்போம் என்று ஏலத்தையும் பையில் போட்டு மூடி வதுவிட்டு கை அடித்த களைப்பில் தூங்கி போனேன்.
எதோ ஆற்றும் சத்தம் கேட்டது. அம்மா தான் டீ ஆற்றி கொண்டு இருந்தார்கள்.’கை’ களைப்பிலேயே 7 மணி நேரம் தூங்கி இருக்கிறேன். உடம்பே ஒரு மாதிரி இருந்தது. எழுந்தவுடன் இனம் புரியாத சந்தோசம், இனம் புரியாத ஆவல்…அம்மா, மாமா எழுந்துட்டாரா? (யாருக்கு வேண்டும் மாமா, காலைலேயே அத்தையைபற்றி கேட்டால் அம்மா எதாவது நினைப்பார்களோ என்று தான்)
ம்..மாமாவும், அப்பாவும் காலைலேயேதோட்டத்தை பார்பதற்காக போய் இருக்கிறார்கள், அத்தைதான் இன்னும் எழுந்திருக்கவில்லை என்றார் அம்மா.அத்தை நைட்டியில் படுத்திருக்கும் கோலத்தை நினைத்து பார்த்தேன்..
ஒ அப்படியா என்று வேக வேகமாக டீ ஐகுடித்துவிட்டு வெளியே வந்தேன்.
எட்டிபார்த்தேன் அம்மா அடுக்களையில் பிஸியாக இருந்தார்கள்.
சரி மெல்ல அத்தைக்கு ஒரு குட் மார்னிங் போட்டு விட்டு வருவோம் என்று சீக்கிரம், சீக்கிரமாக ‘மேற்படிகளை’ முடித்து விட்டு..முகம் அலம்பி கொண்டு உள்ளே 200 டெசிபல் ஹார்ட் பீட்டை வெளிக் காட்டிகொள்ளாமல் மூடி இருந்தால்என் செய்வது என்ற யோசனையோடு அத்தையின் ரூமை நோக்கி சென்றேன்.நல்ல வேலை கதவு திறந்துஇருந்தது, தயங்கியபடியே உள்ளே மெல்ல நுழைந்தேன். டேபிள்ல் காபிஆவி பறந்து கொண்டு இருந்தது. அம்மா இப்போதுதான் வந்து சென்று இருக்க வேண்டும். மெல்ல இடது பக்கம் பெட் ஐ பார்த்தேன்…
‘வா சுரேஷ், குட மோர்னிங்’ என்றார்கள் எனக்கு முந்திய படி..
‘யாழ் இனிது, குழல் இனிதாவது.. அத்தையின் அந்த வாய்சுக்கு குயில் எல்லாம் 5 கிலோ மீட்டருக்கு தள்ளி ஓடி விட வேண்டும்.
மெல்ல 2 ஸ்டேப் உள்ளே வைத்தேன்..குட் மார்னிங் அத்தை என்றேன் மெல்லமாக…
அத்தையும் சற்றே நகர்ந்து காபி டம்ளரை கையில் எடுத்துக்கொண்டு உட்கார் என்றார்கள்.இல்லை அத்தை நான் கிளம்ப வேண்டும் ஏற்கனவே டைம் ஆயுடுச்சு என்றேன்.அவர்களோ சும்மா காப்பி குடிக்கும்வரை கம்பெனி கொடு என்றார்கள்.
ம்ம் என்று அவர்கள் கால் மாட்டில் அமர்ந்தேன்…
அவர்கள் காபி குடிக்க குனிந்தார்கள்..எனக்கு அருகாமையில் 2 ரோஜாப்பு பாதங்கள்..அழகாய் 2 மெட்டிகள் அந்த பாத கிரீடத்துக்கு வைரக்கல் போல..
அப்படியே அவை இரண்டையும் எடுத்து முத்தமிட வேண்டும் போல இருந்தது..
அந்த பஞ்சு பாதங்களை என் கன்னத்தில் வைத்து கொஞ்சிப பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது..
சற்று மெதுவாக மேலே பார்த்தேன் ஆப்பிள் ரெட் கலர் நைட்டி…மிகவும் கேசுவலாக அத்தை படுதுக்க் கொண்டு காப்பீயை ஊதிக்கொண்டு இருந்தார்கள்..
சற்று மேலே பார்த்தேன்…கலைந்த முடிகளும், கசங்கியபடி வெளியே கிடந்த மஞ்சள் தாலியும், இரவு சரியாக தூங்காதது போல இருந்த கண்களுமாக அத்தை இருந்த போதும் அவளின் அந்த ஆந்திர பங்கனபள்ளி முகம் அழகாய் தான் இருந்தது..எனக்கு நேற்று அவளை பார்த்த பிறகு வேறு யாருமே அழகாய் இந்த உலகத்தில் இல்லையோ என்று தோன்றியது..
ஆனால் கட்டிலின் கோலத்தை பார்த்தவுடன் அத்தையின் விளையாட்டு எப்படி இருந்திருக்கும் என்று தோன்றியது..கொஞ்ச நேரம் அவள் மீதுஇருந்த காமம் போய் எனக்கு ‘வில்லன்’ மாமா மீது ஏனோ இனம் புரியாத கோவம் வந்தது..
இந்த தேவதை கிடைக்க என்னே தவம் செய்தானோ..மாம்பழ முகத்துக்கும், சந்தன உடம்பையும் என்னென்னவோ செய்திருபபானே அந்த பாவி … என்ன உடம்பு இது..கடைந்து எடுத்த மாதிரி…எங்கே இருந்து வந்தது இந்த நிறம்..அடிக்கடி 100 கேரட் புன்னகை பூத்துக்கொண்டு..
அவளின் மார்பு அளவையாவது பார்க்க வேண்டும் போல தோன்றியது.அவள் பார்த்து விட்டால்..பயமாக இருந்தது..சற்று தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு, வேண்டு மென்றே கடிகாரத்தை பார்த்து டைம் ஆயுடுச்சு அத்தை என்றேன்..அப்போதுதான் அவளும் அதை பார்ப்பாள். எனக்கு உண்மையிலே டைம் ஆகி கொண்டு இருந்தது அவள் திரும்பி காபி டம்ப்ளரை வைத்துவிட்டு சற்று சோம்பலாக எழுந்து மெல்ல திரும்பி கடிகாரத்தைபார்த்தாள்.
அந்த ஒரு கணம் இரு முயல் குட்டிகளில் ஒன்றின் தரிசனம் மின்னல் மாதிரி வந்து போனது..அந்தவளைவுகள், அந்த அமைப்பும் சாரி என்னால் உணர கூட முடியவில்லை..
இனம் புரியாத சந்தோசம்..திரும்ப கிடைக்காதா என்று பலநாள் பட்டினிகாரன் போல..
பிரா போடாத அந்த மார்புக்கலசங்களின் 10 பெர்சென்ட் நைட்டியின் சரியே மூடபடாத பகுதியில் தெரிந்தது..கட்டாயம் 34 ஆவது இருக்கும்..சரியான ஆந்திர கட்டைடா இவள் என்று மனம் கூப்பாடு போட்டது…
அனால் அங்கு இருந்தான் வந்ததோ அந்த லேடி இடி அமீன் குரல் வேறு யார் என் அம்மாதான்..
சரி அத்தை கிளம்புகிறேன் எவனிங் பார்போம் என்று பாத் ரூமில் கை அடிக்க நேரமின்றி கூட பறந்தேன்
